TESİSAT YALITIMINDA KARŞILAŞILAN SORUNLAR VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Bu sorunların başında, tesisat yalıtımı diğer yalıtım uygulamalarından farklı bir yalıtım imiş gibi düşünülmesidir. Bilindiği üzere her bir ısı, ses, su ve nem gibi yalıtımlar farklı uygulama teknikleri gerektirebilir. Tesisat yalıtımında kendine özgü bir uygulama tekniği gerektirir. Bu nedenledir ki, yalıtımı tamamlanmamış hiç bir klima, ısıtma ve soğutma tesisatlarını devreye alınması, önerilmemektedir. 

Soğutma kulesi ve benzer cihazlar, hakim rüzgar doğrultusunun sağladığı avantajlardan yararlanılacak şekilde yerleştirilmelidir. Bunun için de bütün yıl boyunca binanın bulunduğu yerde akış modelleri ve meteorolojik bulgular dikkatli bir şekilde incelenmelidir.

Doğal havalandırmalı bir binada, rüzgar havalandırmayı artırabilir, emel olabilir ve bazen de ters hava akımı oluşturabilir. Çatı alanı çok büyük binalarda, rüzgar çatıda çukurdan gelen aşağı akım ile tekrar birleşir ve pencere gibi açıklıklardan dışarı çıkan doğal havalandırmayı tersine çevirir. Bacalar sürekli çatı vantilatörleri veya rüzgar ile çalışarak hava akışını artıran benzer cihazlar kullanılarak bu tersine akışlar yok edilebilir.

Yalıtımlı ideal boru tesisatı elde etmek için önce su ve ısıtma borularıyla vanaların yerleşim düzeni ve aralığının kontrol edilmelidir. Valf ve kapama musluklar' hem ısıtılmayan soğuk bölgelerden erişilebilir hem de konumlandırılabilir şekilde yerleştirilmelidir. Eğer vananın ısıtılmayan bir yere konulması zorunluluğu var ise yeterli yana yalıtımı yapabilmek için borunun düz bir kolu üzerine vananın konulması uygun olacaktır.

Boru tesisatı boşaltma ve havalandırma amaçları için gerekli eğimle takılmalıdır. Sıhhi tesisat ve ısıtma teknik eleman' konutun kış mevsiminde uzun süre gayrimeskün ısıtılmadan bırakılması ihtimaline karşı rezervuarlı depoları vs. gibi boşaltma noktalarının listesini ipuçlarıyla birlikte veren bir talimat kartı hazırlayarak bırakmalıdır. 

Bir dış duvar veya çatıya 75 cm'den fazla mesafe varsa boru tesisatının korunması gerekir. Eğer mesafe kalırsa daha kalın et kalınlığında yalıtım malzemesi kullanılmalıdır. Yalıtımı boru tesisatı için daha geniş kanal ve boşluklar bırakılması için detayların inşaatını yapana erken bir dönemde verilmesi gerekir. 

Akımsız kollar (sarfiyatı veya sirkülasyonu olmayan borular) don hasarına karşı son derece korumasızdırlar. Mümkün olan yerlerde odadan kaldırılmaları daha yararlı olacaktır. Örnek olarak bir binanın ileride yapılması düşünülen genişletmeler için akımsız boruların bırakılması tavsiye edilmez.

Eğer kalorifer besleme ve genleşme deposu soğuk su deposuna çok yakın yerleştirilirse ısıtma tankına giden akımsız kol sayısı minimuma indirilebilir. Bununla beraber eğer sarfiyatı ve sirkülasyonu olmayan borular gerekliyse, bunlar et kalınlığı! 20 mm veya 30 mm polietilen köpük yalıtım boruları ile yalıtılmalıdır. 

Polietilen köpük yalıtım borusu ile çok kolay uygulama yapılabilmektedir. Boruların yalıtımında yapıştırmadan sonra klips kullanılması tavsiye edilir. Ayrıca uzun boru tesisatlarındaki uygulamada boru tesisatı ile polietilen köpük yalıtım borusu arasında genleşme katsayılarındaki fark nedeniyle yalıtım borusu boydan sıkı bir şekilde yerleştirilmeli ve her 2 m'de bir ek yerleri polietilen bant ile kapatılmalıdır. Böylece ek yerlerinin açılarak boşluklar yapması önlenmiş olur.