SES YALITIM DEĞERLENDİRME BİRİMLERİ

Yapı elemanlarının ses geçiş karakteristikleri konunun uzmanları tarafından tüm frekans bölgesinde incelenmesine karşın, uygulamada kolaylık olması açısından basit birimler cinsinden ifade edilmektedir. Değişen fonksiyonel hacimleri birbirinden ayıran bölme elemanları için ( iç duvarlar ve döşemeler ) özel değerlendirme sistemleri ortaya konulmuştur. Bu konuda uygulanan yalıtım değerlendirme eğrileri, hava doğuşlu sesler ve darbe sesleri için ayrı ayrı geliştirilmiştir. ISO 717 ve karşılığı olan TS 2381’de öngörülen hava doğuşlu ses iletimi için standart değerlendirme eğrisi aşağıdaki tabloda verilmiştir.

Ses yalıtım indeksi, elemanın geçiş kaybı karakteristiğinin referans eğri ile karşılaştırılması ile elde edilen bir değerdir. Benzer şekilde Alman DIN standardı, Avusturya ÖNORM, British standardı, Amerikan STC eğrileri, Japon ve Belçika Standartları da az farklar ile benzer değerlendirme eğrileri önermektedir. 

İç bölmelerde daha çok konuşma sesleri için geliştirilen bu eğrilerin diğer iç gürültü kaynakları için de (örneğin; alçak frekans hakim olan tesisat merkezi ve mekanik sistem gürültüleri, radyo ve teypten yayılan geniş bant müzik sesleri, bir telefon zili veya WC rezervuar gürültüleri gibi) ayrı ayrı oraya konulması gerekir. Bu durumlarda özel gürültü koşulları ölçülerek saptanmalı ve gerekli yalıtım hesaplanmalıdır. Dış yapı elemanlarının yalıtımlarında ise ( dış cephe gürültülerinin spektral özellikleri büyük farklılık gösterdiği için) farklı değerlendirme eğrileri ve birimleri kullanılmalıdır.

Yapı içindeki döşemelerin darbe seslerine ilişkin geçirimsizlik performansları ise farklı yaklaşımla değerlendirilmektedir ve TS 2381 de öngörülen değerlendirme eğrisi aşağıda verilmiştir. Değerlendirme standart olarak ses basınç düzeyi bilinen özel bir vurma aracı yardımıyla yapılmakta, alt kata iletilen seslerin basınç düzeylerinin ortalaması verilen standart eğri ile karşılaştırılmaktadır.